Er is geen weg terug. Zoals de oranje dame is de witte Volvo er ook klaar voor. Beiden zijn ontdaan van alles wat gedemonteerd moet worden. Dat recht getrokken moet worden is ook al recht getrokken bij de oranje dame. Maar het is eerst de witte Volvo die gezaagd wordt. Eerst wordt een mal gemaakt en die wordt dan vast gezet aan de hefbrug. De witte auto wordt dan aan de mal vast geschroefd. Dan wordt dat gedeelte van de witte auto die niet gebruikt wordt er van af gezaagd en verwijderd. Er blijft een halve cabrio auto over. De auto zijn niet van de zelfde bouwjaar waar door er het een en andere aangepast moet worden. Dit alles wordt gedaan bij TonCar in Berkel en Rodenrijs door Jelmar en ik onder supervisie van Fred van Egmond de service manager van TonCar. Dan moet ik de oranje dame door zagen. Dat doet mij pijn maar het moet. De grote operatie is begonnen.

Na dat alles is gedemonteerd komt de grote van de schade duidelijker in beeld. Het is erger dan ik gedacht had. De versnellingsbak is stuk. Hoe dat heeft kunnen gebeuren weet ik niet. Wel is te zien dat de versnellingsbak pook geforceerd in de tunnelbak klem is komen te zitten. Met als gevolg dat de tunnelbak om hoog is gedrukt. De motor draait vrij rond maar de versnellingsbak zit vast geblokkeerd. OP dit moment ben ik bezig wat onderdelen te verzamelen. Ik krijg heel veel adviezen, aanwijzingen en aanbiedingen maar wel voor de hoofd prijs. Vaak om niet aan te beginnen.

De familie van Susante uit Limburg heeft de reisverslagen van mijnoranje volvo gelezen en ook het slecht nieuws van dat ongeluk gezien op tv. Dat heeft hem diep geraakt en via de mail hebben zij contact met mij opgenomen en een donor auto aangeboden die ik helemaal gratis mag op halen. En als wij een kop koffie met Limburgse vlaai aangeboden krijgt, ja wat kan ik hier aan toevoegen? 

Familie van Susante uit Limburg Bedankt.

De bezoekers teller van de site groeit elke dag. Het medeleven is en blijft. Regelmatig krijg ik nog telefoontjes en appjes van belang stellenden met de vraag hoe het met Frits gaat. Eigenlijk weet ik het niet. Ik voel mij net zoals ik mij voelde voor dat ongeluk. Ik heb geen pijn , niets gebroken of anders reageren dan anders. Niet nerveus om achter de stuur te gaan zitten. Eigenlijk kan ik mij weinig van dat hele gebeuren herinneren. In het ziekenhuis hebben zij wel een chip onder huid aan gebracht om mij te gaan monitoren. Ik moet het wel zelf activeren wanneer ik mij niet lekker voel. Hij gaat dan drie minuten terug en drie minuten verder registreren wat er gaanden is. Hij grijpt niet in. Maar ik voel me prima. Donderdag 26 juni moet ik mij aanmelden in het ziekenhuis om mij chippie uit te lezen. Intussen ben ik druk bezig met het herstellen van de oranje dame. Ik ga nog steeds voor de drie maanden reparatie. Het val niet mee om aan sommige onderdelen te komen. Maar het moet lukken.

De klap was zo hard, dat de motor 20 cm naar achter is komen te liggen. Dan is de uitspraak van de schade expert snel en duidelijk. Dat is meer dan 75% van de all risk taxatie waarde. Van de verzekeringsmaatschappij kan ik kiezen voor geld maar dan ben ik de auto kwijt. Kies ik voor de auto, dan krijg ik geen cent. Geen totaallos met behoud van de frak. Uiteraard gaat Frits voor de oranje dame. De reactie en steun komen zowel van uit Nederland als veruit het buiten land van daar. Telefoontje en app uit Bangkok, Suriname El Salvador, USA en Suriname. Het mede leven is groot. Intussen ben ik begonnen met de herstel van de oranje dame bij Tomcar in Berkel en Rodenrij. Ik heb drie maanden hiervoor uit getrokken.