Paramaribo ^Speciaal

is een dagje uit met muziek en dans. Op 24 februari was de centrum van Paramaribo paars van de aanhangers van de NDP (partij van Bouterse). De honden geblaf vlak bij het appartement en de stank van de uitlaat gassen van het verkeer doet mij verlangen naar de rust en schone lucht van het binnenland. Voor een toerist is leven goedkoop. Maar Suriname is niet arm. Surinamers hebben het lang niet zo slecht als zij doen over komen. Niemand heet een hypotheek om aftelossen of een bank schuld. Hoe klein jou perceel dan ook mag zijn er is altijd een hoekje waar je wat snel groeiende groente kan planten. Paramaribo is net als iedere hoofdstad van een land een probleem stad. Helaas. In Suriname loopt men niet op straat. Zeker niet verder dan vijfhonderd meter. Je pakt de auto of de bus en klagen om de file. Geen fiets, dat doen de toeristen. Paramaribo heeft de meest aantal casino per hoofd van de bevolking dan waar dan ook. Tegenwoordig kan je over ter wereld met je pin pas betalen of geld uit een automaat (ATM.) pinnen. In Suriname ook. En toch zijn er cambio’s waar je in de rij moet staan, om contant geld te wisselen. Een alleen staande schoonmaakster met vier kinderen, zie je lopen met vermoedelijk één of twee in haar buik. Haar salaris is niet voldoende om haar huur te betalen, wordt er altijd gezegd. Ik ben niet van plan om te gaan vragen hoe zij dat doen. Als jij dat wil doen, succes.