De bezoekers teller van de site groeit elke dag. Het medeleven is en blijft. Regelmatig krijg ik nog telefoontjes en appjes van belang stellenden met de vraag hoe het met Frits gaat. Eigenlijk weet ik het niet. Ik voel mij net zoals ik mij voelde voor dat ongeluk. Ik heb geen pijn , niets gebroken of anders reageren dan anders. Niet nerveus om achter de stuur te gaan zitten. Eigenlijk kan ik mij weinig van dat hele gebeuren herinneren. In het ziekenhuis hebben zij wel een chip onder huid aan gebracht om mij te gaan monitoren. Ik moet het wel zelf activeren wanneer ik mij niet lekker voel. Hij gaat dan drie minuten terug en drie minuten verder registreren wat er gaanden is. Hij grijpt niet in. Maar ik voel me prima. Donderdag 26 juni moet ik mij aanmelden in het ziekenhuis om mij chippie uit te lezen. Intussen ben ik druk bezig met het herstellen van de oranje dame. Ik ga nog steeds voor de drie maanden reparatie. Het val niet mee om aan sommige onderdelen te komen. Maar het moet lukken.

De klap was zo hard, dat de motor 20 cm naar achter is komen te liggen. Dan is de uitspraak van de schade expert snel en duidelijk. Dat is meer dan 75% van de all risk taxatie waarde. Van de verzekeringsmaatschappij kan ik kiezen voor geld maar dan ben ik de auto kwijt. Kies ik voor de auto, dan krijg ik geen cent. Geen totaallos met behoud van de frak. Uiteraard gaat Frits voor de oranje dame. De reactie en steun komen zowel van uit Nederland als veruit het buiten land van daar. Telefoontje en app uit Bangkok, Suriname El Salvador, USA en Suriname. Het mede leven is groot. Intussen ben ik begonnen met de herstel van de oranje dame bij Tomcar in Berkel en Rodenrij. Ik heb drie maanden hiervoor uit getrokken.

Vrijdag 28 maart 18.00 uur 2025 was een zwarte bladzijde voor deze oranje dame. Na een rit van 30 km vanuit Uithoorn naar Leiden op ongeveer 1 km voor de thuis basis van de oranje dame ging het helemaal fout. Ik raakte onwel onder het rijden achter de stuur door tot nu toe onbekende oorzaak. Het gevolg is dat ik met plak gas in de derde versnelling tegen een boom in de binnen berm reed. Dat hele gebeuren heb ik niet bewust mee gemaakt. Na de harde klap ben ik weer bij gekomen en hoorde iemand tegen mij zeggen, meneer blijf zitten. Meneer blijf zitten. Ik zag een paar agenten staan, fotograven en een paar mensen die aan het filmen zijn. Het was life op AD nieuws. Terwijl mijn naasten er nog niets van afwist. DAT IS NIET NETJES. Nieuws mag snel verspreid worden maar houd je heel even in. Denk even na over de schrik en sjok bij de familie als zij het op z'n manier moeten ZIEN en HOREN. Na drie dagen ziekenhuis ben ik intussen weer thuis en het gaat prima met mij. Ik heb er verder niets aan over gehouden op een schrammetje op mijn voorhoofd na. Het ziet er niet goed uit met de oranje dame. Maar kosten wat het kosten mag, ik zal mijn uiterste best doen om haar weer te herstellen.

Ik ben weleens eerder naar Luxemburg geweest maar dat was in 1975. Dat is een poos geleden zullen wij maar zeggen. Ik kan mij weinig van herinneren. Toen heb ik alleen Luxemburgstad bezocht. Maar nu hebben wij de dorpjes bezocht. Uiteraard zijn wij een dagje naar Luxemburgstad geweest. Een week door brengen in Luxemburg was geweldig. Wij hebben geen regen gehad en de temperatuur was prima, 30 gaden Celsius. Ideaal om zo weinig mogelijk te doen. Het was echt een luie vakantie. Ik wil iedereen aanraden om dit te doen. De benzine is goedkoper dan in Nederland en het openbaar vervoer is gratis. Rijden in Luxemburg is berg op berg af, scherpe bocht naar links of naar rechts en dan een brug over. Rondom Luxemburg stad zijn ze overgestapt naar tunnel aanleggen. File rijden hebben zij niet, maar als je in Nederland ben, dan weet je wat je te wachten staat. In de buurt van Maastricht, Den Bosch en Utrecht is het dan raak. EN NU IS HET OP NAAR DE VELGENDE TRIP.